grunt o powierzchni ha

См. также в других словарях:

• hektar — m IV, D. a, Ms. hektararze; lm M. y 1. «jednostka powierzchni gruntu równa 100 arom, tj. 10 000 m2 (skrót: ha)» Hektar lasu, ogrodu, ziemi. Gospodarstwo o powierzchni dziesięciu hektarów. 2. «ziemia, grunt o powierzchni 1 hektara» Plony,… …   Słownik języka polskiego

• morga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. morgardze; lm D. mórg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka powierzchni używana w różnych krajach; w Polsce: dawna jednostka powierzchni (ok. 5600 m{{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

• ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

• morga — ż III, CMs. morgardze; lm D. mórg «miara powierzchni gruntu, w różnych państwach różnej wielkości, w Polsce około 5600 metrów kwadratowych (dziś nie używana przy pomiarach urzędowych, zastąpiona hektarem); grunt o tej powierzchni; zwykle w lm: o… …   Słownik języka polskiego

• włóka — ż III, CMs. włóce; lm D. włók 1. roln. «konne lub ciągnikowe narzędzie rolnicze złożone z kilku żelaznych lub drewnianych belek połączonych łańcuchami lub cięgłami, służące do wyrównywania i kruszenia górnej warstwy gleby (głównie przed siewem) w …   Słownik języka polskiego

• hektar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. hektararze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka miary powierzchni ziemi równa stu arom, tj. 10 000 m{{/stl 7}}{{stl 19}}2 {{/stl 19}}{{stl 7}}(skrót: ha) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nierówny — nierównyni 1. «nie mający równej powierzchni, pokryty wypukłościami lub wklęsłościami; niegładki» Nierówny teren, grunt. Nierówna ściana, droga. 2. «mający nieforemny, nieregularny kształt; krzywy, niesymetryczny» Nierówny szlaczek, deseń.… …   Słownik języka polskiego

• piasek — m III, D. piaseksku, N. piasekskiem; lm M. piasekski 1. «luźna skała osadowa złożona z drobnych ziaren, przeważnie kwarcu, często z domieszką skaleni i innych minerałów» Piasek drobny, gruby, drobnoziarnisty, gruboziarnisty. Piaski wydmowe,… …   Słownik języka polskiego

• nieruchomość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. nieruchomośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} grunt lub inne dobra na trwałe z gruntem związane, jak np. budynki, drzewa, stanowiące odrębny przedmiot własności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Właściciele nieruchomości.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osiadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osiadaćam, osiadaća, osiadaćają {{/stl 8}}– osiąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, osiądę, osiądzie, osiądź, osiadł, osiedli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień